zaterdag 1 december 2012

Comateus

Waar is de herfst naartoe? Was er wel een oktober en november dit jaar? Is het écht al 1 december vandaag?

Door onze pauze ben ik precies wakker geworden. Zo begon ik ook opeens aan deze post te schrijven. Zomaar, niet omdat ik dacht dat het echt nog wel eens tijd was om een teken van leven te geven. Bizar!
Zo besefte ik dat het voorbije jaar onbewust aan mij voorbij is gegaan.

Scrollend door ons eigen blog (leve de fotoverslagen) herinner ik me een beetje van wat we allemaal hebben gedaan het vorige jaar. Toch wel een paar leuke weekendjes en fijne uitstapjes blijkbaar. Maar als ik ze me probeer voor te stellen is alles één grote waas. Alsof 2012 een droom (zeg maar nachtmerrie) was die ik me niet goed voor de geest kan halen.

2012 was het jaar van zwanger worden. En enkel en alléén maar dat, zo lijkt het achteraf. Al de rest was bijzaak. En gewoonte. Onbewust.
Terwijl het ook het jaar was waarin we verhuisden naar ons eigen huis, verbouwden met de nodige stress en extra kosten, ik onze auto in de prak reed, mijn opa en nonkel kanker kregen, mijn tante plotseling overleed en een andere nonkel nu ook op sterven ligt.

Ik zou zelfs durven spreken van een zwart gat nu. Mijn doel is weg. Dat zorgt ervoor dat ik elke avond het wereld wijde web zit af te schuimen naar opleidingen, patronen om iets mooi te naaien, verenigingen die vrijwilligers zoeken. Noem maar op. Ik heb precies echt terug iets nodig om voor te gaan.

Hopelijk kunnen we in 2013 snel terug voor die baby gaan! En hopelijk wordt het een jaar met wat meer geluk en goed nieuws.

The Miss.



3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Miss and Mrs
jullie blog sleepte me ook terug mee naar die jaren waar wij precies ook alleen maar bezig waren met zwanger worden en onze moed terug uit onze schoenen te schrapen.
Maar kijk, plots kwam er dan een jaar waarop wij allebei prijs hadden.
En af en toe, met al dat peutergeweld in huis, hunkeren wij nu terug naar die jaren van weekendjes en fijne uitstapjes ;-)
Ik zal er alvast op klinken dat jullie in 2013 ook mogen klinken!

Unknown zei

Ook hier alleen maar duimen omhoog! En inderdaad: zo herkenbaar allemaal! Ik hoop dat jullie ook snel alleen maar mijmerend kunnen terugdenken aan die rustige tijden van leuke weekendjes, lekker weg met z'n tweeën zonder sleuren met pamers en buggy's en zonder kijken op de klok voor middagdutjes..... ;-)

smiley zei

Ook al zijn wij hier nog niet bezig met kinderen krijgen, maar door mijn revalidatie begrijp ik perfect hoe je je voelt.. zelf probeer ik ook nieuwe doelen aan mijn leven te geven...