Wijvenweek - please don't shoot me now.

Aiai, dit is een gevaarlijke opdracht. Eerst en vooral loop ik het risico dat mijn schrijfsel onwaarschijnlijk lang gaat zijn. Maar ook dat het één grote chaos gaat worden, want als ik echt iets meen, durf ik wel eens overenthousiast te zijn en dan zijn mijn gedachten niet zo geordend. Maar nog erger: 't is een mening die mensen niet zo graag horen en die nogal gevoelig ligt.

Maar ik ga ze toch neerschrijven.Wel een belangrijke opmerking: mijn mening is niet te veralgemenen, als ik wel met zo'n woorden schrijf is dat voor de gemakkelijkheid en niet omdat ik iedereen over dezelfde kam scheer.

Onze vreemdelingenwetgeving is ronduit schandalig. De weergave hiervan in de media is zo mogelijk nog erger.

Misschien is het beroepsmisvorming maar ik kan mij onvoorstelbaar hard ergeren aan het foutieve gebruik van termen als regularisatie, naturalisatie, vluchteling en asielzoeker. Vooral dat laatste wordt maar al te vaak als algemene term gebruikt voor elke vreemdeling. Misschien komt het wel daardoor dat de gemiddelde Belg "ocharme, de sukkelaartjes" denkt wanneer ze het woord vreemdeling horen.

Maar kijkt: niet elke vreemdeling is een asielzoeker en regularisatie en naturalisatie zijn absoluut niet hetzelfde. Niet iedere vreemdeling moest zijn land verlaten voor onmenselijke toestanden. En ik ben de eerste om af te stappen van die domme asielwetgeving. Want, zo hoor je dan wanneer je durft te zeggen dat we niet iedereen moeten binnenlaten, wie zijn wij om te oordelen wanneer iemand het te zwaar heeft in eigen land? Dus voor mijn part mag iedereen binnen.

En daar knelt het schoentje net. Eigenlijk mag iedereen hier ook binnen. Lukt het niet als asielzoeker, wacht dan lang genoeg tot er weer een regularisatiegolf komt, of zoekt u een Belgisch lief. Mogelijkheden zat.

Daar eindigt dan ook vaak het verhaal in de media. Arme vreemdeling heeft eindelijk verblijfsvergunning. Hier gaat dat verhaal echter ook verder. Ik krijg te zien hoe die mensen het verder doen. Ik kom dan de ronduit schandalige fraudegevallen tegen. De valse arbeidscontracten. De schijnhuwelijken. Het echte gezin dat popelt om ook te kunnen komen. De domme Belg die niet snapt dat hij gebruikt werd. De werkloosheidsuitkeringen die niet als noodgeval dienen, maar gewoon om van te leven, als extraatje natuurlijk.

Misselijk word ik ervan. Omdat zo'n mensen ook hun landgenoten ten schande brengen. Omdat zo'n mensen ervoor zorgen dat echte vluchtelingen misschien ooit door de mazen van het net zullen vallen.

The Miss.