dinsdag 13 maart 2012

Wijvenweek - Een tipje van de sluier van de goedbedekte mindere kant.

Ik heb telefoonangst.

Geen grap. Klinkt onnozel waarschijnlijk en op mijn werk pleeg ik dagelijks probleemloos tientallen telefoontjes. Maar als ik moet bellen voor een afspraak of om ergens te reserveren dan krijg ik hartkloppingen. Ik bel dus ook (liever) niet met vrienden. Functioneel telefoneren lukt nog net. Zo van "om 20u in dat restaurant"? "Ok!". "Ok, tot straks, dag!". Maar zo'n 'zomaar' telefoontjes, gruwelijk. Dan denk ik constant aan wat ik nog kan zeggen en hoé ik dat zou zeggen. Dat durf ik trouwens ook hebben als ik one on one met iemand afspraak. Ik voel mij veel comfortabeler in gezelschap van minstens twéé andere personen.

Zo, voila, 't is eruit. ;-)

The Miss.

1 opmerking:

Upje zei

Met vrienden lukt het nog net, als er tenminste is afgesproken dat we zullen bellen. Maar anders ... herken ik het helemaal! Voor mijn werk zit ik op de klantendienst, dus bellen troef, en dat gaat wél. Maar als 't voor iets voor mezelf is, oelala ...