Adrenalinesucker, ik.

In mei kochten wij een huis. In mei wisten we dat we in januari zouden verhuizen. In mei hadden we dus welgeteld nog zeven maanden tijd om die grandioze verhuis te plannen. In juni kwam er in onze keuken al een aftelbord. In juli begonnen we meubels te kiezen. In augustus waren we stresskippen want we mochten begin september de akte tekenen. In september bestelden we de meubels. In diezelfde september had ik in mijn hoofd helemaal uitgekiend hoe onze verhuis zou verlopen. Wat ik in welke dozen zou stoppen. Hoe ik die ging labelen en hoe we dat zo gestructureerd mogelijk zouden kunnen aanpakken. Vervolgens deden wij een rommelmarktverkoop en reden we op en af naar het containerpark.

En toen deden we alsof we niet gingen verhuizen.

Tot vorige week want zaterdag was daar dan opeens de grote verhuis. Dat waren we precies zo'n beetje vergeten (lees: hadden we bewust uit ons hoofd verbannen) tussen alle verbouwingszorgen en feestmaaltijden door.

Vrijdag hield ik een zo-snel-mogelijk-inpakken-want-ik-kan-het-niet-langer-uitstellen marathon. Koppig op mijn eentje dan nog want controlefreak als ik ben wil ik zélf alles in dozen gestoken hebben. De madam was naar het nieuwe huis verbannen om te poetsen. Tegen een uur of elf 's avonds won mijn vermoeidheid het van mijn perfectionisme dus werden alle restjes in random dozen gestoken. En toen maakte ik de cruciale fout waardoor wij gisterenavond om 23u allebei met een natte kop op zoek waren naar de haardrogers (ja, twee vrouwen, twee haardrogers hé. En twee stijltangen, om volledig te zijn): ik liet mijn madam de resterende dozen labelen...

Na alle dozen overlopen te zijn, begon ik te twijfelen. Had ik die eigenlijk wel ingepakt? En was ik ook niet net dié kast vergeten te poetsen?

En zo kwam het dat wij gisteren rond middernacht over de A12 sjeesden richting appartement. Waar trouwens niks meer lag... Terug richting Wilrijk dus. Waar ik in een doos met 'keukenspullen' op de zo gewilde haardrogers vond. Niet dat ze nog nodig waren toen, ahnee.

Dus ja: we zijn verhuisd! En net nu wij ons huis constant moeten verluchten wegens bezetting die moet drogen beslissen de weergoden dat ze de winter eens zullen laten beginnen. Tof jong!

The Miss.