donderdag 15 december 2011

Donorsperma.

"Daar wil ik wel kinderen van krijgen." hoor ik mijn vriendinnen wel eens zeggen als er een waanzinnig knappe man voorbij komt. Ik grap dan wel eens dat die mij inderdaad ook wel een "potje" mag bezorgen.

De realiteit is anders. Het zal een anoniem potje zijn. Het verbaast me dat bijna niemand van onze vrienden- of familiekring daar vragen over stelt. Uiteindelijk is dat toch niet zo'n evident iets. Maar ik durf wel eens vergeten dat niet iedereen zo direct is als ik ben. En dat mensen dus ook niet altijd zeggen wat ze denken.

Nochtans zorgt dat anonieme aspect toch voor veel vragen en zorgen. Ons kind gaat nooit kunnen achterhalen wie zijn donorvader is, gaat nooit weten of hij halfbroers en -zussen heeft. Onze kinderen zullen niet weten welke kleur ogen of haar hun donor had. Ze gaan niet weten wat zijn lievelingskleur is. Of de karaktertrekjes die ze niet bij mij vinden dan wel van hun donor komen. En hoe je het ook draait of keert, volgens mij zal dat sowieso voor een gemis zorgen. Iets dat wij onze kinderen precies ontzeggen.

Maar het is wat het is en een bekende donor brengt heel wat andere moeilijkheden met zich mee. Hopelijk kunnen we onze kinderen stap voor stap alles uitleggen en gaan ze die afgebroken genetische kant niet te hard missen. En als dat wel zo is hoop ik dat ze erover kunnen praten en dat we dat goed kunnen opvangen.

Extra noot voor de kerstman:
Kan u ervoor zorgen dat onze donor knap, lief, slim, intelligent, leergierig, enthousiast, actief, sportief en attent is? Dankuwel!

The Miss.

5 opmerkingen:

Die van A (Christel - Luc en Gaëtan) zei

Als ik zou hoe mijn twee vriendinnen het met hun twee meisjes doen, dan gaat dat perfect!

Er zijn voordelen maar ook nadelen aan een bekende of anonieme donor.

Maar als jullie op de vragen voor jullie een afdoend antwoord kunnen vinden of jullie er mee kunnen leven, dan is dat toch meer dan genoeg?

En de dag van vandaag zijn er veel kindjes die uit zo'n relatie in liefde geboren worden én die niets tekort komen.

Later vertellen jullie allicht hoe mooi jullie liefde was en hoe groot jullie kinderwens was aan jullie kleine meid/jongen. Automatisch volgt dan wel jullie verhaal, dat mss niet romantisch is qua conceptie maar die 9 maanden die jullie samen beleefden.. die is prachtig!

Meiden, jullie gaan dat goed doen!

Christel

missfolies zei

Ik denk niet dat het noodzakelijk voor een gemis zou zorgen. Wat curiositeit af en toe, dat wel. Maar met twee liefhebbende mama's komt dat meer dan goed.

Upje zei

Ik begin mij hier al meteen een stel belachelijke vragen te stellen. Komt die donor uit de buurt? Hoe voorkom je dan dat je kindje later verliefd wordt op zijn halfbroer of -zus? Want je wéét niet wie de vader wordt?

Enfin. Het doet er allemaal niet toe. Wat een kind nodig heeft, is liefde. En dat zal het bij jullie zeker krijgen. Er zullen ongetwijfeld vragen stellen, maar als het zich geliefd voelt, dan is jullie antwoord erop ongetwijfeld goed genoeg. :)

Miss and Mrs. zei

Lief van jullie!
Upje: waar wij gaan werken ze alleen met Belgische donoren. Dat is àlles wat we weten... (en de rest van je vragen: idd, die stel ik mij ook.) Er is in België gelukkig wel een beperking. Elke donor wordt bij maximum 6 vrouwen gebruikt.

zei

Goh je stelt je die vraag idd al eens 'zou dit of dat vd donor komen?' of al lachend soms 'dàt heeft ie niet van mij zenne, da zal wel vd donor zijn' ;-)
Ze zullen dat wel al verteld hebben waar je gaat neem ik aan maar bewaar zoveel mogelijk van deze periode, brieven vh ziekenhuis, parkingbonnekes, ik heb het buisje bewaard waar het sperma inzat bv, van elke inseminatie heb ik een blad gemaakt met datum, uur, parkingticket, naam vd dokter die de insem deed, .... écht domme dinges maar het kan helpen later voor het kind om dingen te reconstrueren..En normaalgezien moeten ze je wél kunnen vertellen wat het fenotype is vd donor.. kleur haar, kleur ogen, lengte.. en mss nog een belangrijdke tip, zoek in je omgeving naar kindjes in dezelfde situatie, zodat hij/zij later weet dat ie niet alleen is met 2 mama's. Ik heb in de laatste 5,5 jaar ontelbare bamvriendinnekes gemaakt, niet allen voor de kindjes om vriendjes en vriendinnen te hebben in vergelijkbare gezinssituatie maar ook voor mezelf, het helpt om sommige dingen bij andere mensen te herkennen... véél succes in elk geval!