maandag 10 januari 2011

5. Mijn definitie van liefde

Om liefde te definiëren dacht ik eens te kijken wat mijn goede vriend Wikipedia erover zei. Jammer genoeg was ik nogal teleurgesteld.

Liefde betekent de diepe genegenheid voor, welgezindheid tot of toewijding voor een ander, soms ook voor een dier, zaak of voorwerp.

Goh, zo vaag en emotieloos. Die woorden reiken niet ver genoeg voor mij. Alsof het maar een half recept is voor iets.

Vanuit de christelijke traditie geldt dat het enerzijds, als uiterste, een zichzelf opofferende en een ander weldaden schenkende houding is. Deze soort liefde richt zich op de behoeften van de ander en zoekt wat het beste voor de ander is. Dit soort liefde vraagt offers en hard werken voor hen die daar naar streven.

Blijkbaar is voor christenen liefde een beetje gelijk aan lijden. Maar nee, ik ben geen God en ik beken, ik ben niet geheel onbaatzuchtig. Liefde is voor mij niet alleen geven, toch ook wel nemen. In die utopie waarin iedereen goed is voor elkaar, geloof ik niet (meer).

Liefde geeft iemand het gevoel dat hij onoverwinnelijk is, en alles voor de ander over heeft, de emotie is bijna niet te beschrijven, de één zegt dat hij het gevoel heeft dat hij kan vliegen en de ander voelt zich geweldig en gelukkig.

En dat zou ik dan weer omschrijven als verliefdheid. Het spannende gevoel om iemand anders te ontdekken en niets anders meer te willen doen dan net dat. Een gelukzalige roes waar je niet uit wilt komen.

Maar verliefdheid en liefde zijn twee totaal verschillende dingen voor mij. Verliefd zijn is bitterzoet: ge hebt kriebels in uw buik en uw geluk kan niet op, maar tegelijkertijd bent ge ook bang om het te verliezen en kunt ge nog niet echt uzelf zijn. Zo is dat toch voor mij.

Liefde is anders en rustiger. Het is mij geborgen, gewaardeerd, gekend en geliefd voelen. Het is mij nodig voelen en de ander nodig hebben. Het is iets waar één plus één, drie en tegelijkertijd één is. Iets veilig waardoor ik helemaal mijzelf kan zijn, met vele minpuntjes en rare trekjes. Het is samen lachen, huilen en ruzie maken.

En het is iets dat ik nooit helemaal in woorden zal kunnen uitdrukken.

The Miss.

9 opmerkingen:

smiley zei

Oh, kan je dan (volgens jouw definities) ook verliefd zijn en toch die liefde hebben? Zo iets ertussening? :-)

smiley zei

-g

Miss and Mrs. zei

Tot mijn eigen grote spijt lukt dat niet nee. Ik ben er zeker van dat dat voor mensen kan, maar ik kan het niet. Verliefd zijn zorgt ervoor dat ik niet meer mezelf ben, en dat ik constant 'op mijn hoede' ben. Bij liefde heb ik dat, gelukkig, niet. Relaties die met intense verliefdheid beginnen blijven dus niet duren bij mij. Productiefout zeker? ;-) En kan het voor jou?

elke zei

Ik kon vroeger mijzelf niet zijn als ik verliefd was, nu dus blijkbaar wel. Misschien lukt het met het ouder worden wel? Ofwel is het een teken dat ik mijzelf mag zijn? Ik ga voor het laatste ;-)

elke zei

Heel mooi stukje trouwens, was ik nog vergeten te zeggen.

Sandra zei

Als je ooit mama wordt zul je begrijpen dat liefde nog in andere vormen bestaat ook. Nog intenser! Ik vind dit ook een mooi stukje. Liefde en verliefdheid zijn bij mij ook totaal anders. Bij verliefdheid kan ik mij totaal verliezen. 'k Heb er zelfs een hekel aan! Liefde is "anders".

Anoniem zei

Prachtig geschreven. Volgens mij is verliefdheid bijna altijd gevaarlijk voor alle partijen. Liefde is allesomvattend.

Mathieu zei

Het is de liefde die we niet begrijpen en maar goed ook.

Miss and Mrs. zei

Da's waar. Goed gepikt van Bart Moeyaert, al vond ik dat boek toch echt niet zo fantastisch! :-)