2. Mijn eerste liefde

Ik zou hier een beetje flauw kunnen bloggen over muziek of ballet of een huisdier. Ik zou dat kunnen, maar ik ga het niet doen. Zo ging het wél: ik was jong en had een idee over liefde zoals het volgende: (Ja, weer zo'n stukske dat ik al jaren bijhoud zonder te weten van waar het komt, ik heb het dus niet zelf geschreven.)

Someday a boy with black hair and blue eyes will come and change your life. He'll touch your heart and kiss you as much as humanly possible. He'll go for walks with you at 3 AM on a wednesday when neither of you can sleep. He'll invite you to his parent's place and make you endure a meal with his crazy family. He'll be everything you didn't want or expect, but you'll love him for catching you off guard and stealing your heart. He'll never cheat or lie to you because that's not what he's about. He'll get up early to cook you breakfast and when he puts too much parsley in the scrambled eggs, you'll eat 'em anyway and realize you like too much parsley, but only because he makes it that way.

You'll be his main focus because life's about love and you are what he loves. You'll learn to deal with his loud laugh because it's when he laughs like that he is really happy, truly in the moment. You'll make him face what's hard for him, the little things in his life he wants to change. You'll force him to follow through with every single thing he says he'll do or not do.

Together you'll be strong because where you lack, he'll pick up the slack and where he lacks, you'll help him out. Together you'll be a fighting force not to be messed with because nothing can change your stubborn minds.

That is what happens when it happens.

It gebeurde toen ik zeventien was. Maar he bleek een she te zijn. Ik voelde me zoals ik altijd had gedacht mij te voelen wanneer ik verliefd werd. Ik was dolverliefd en dolgelukkig. Dat zou niet lang duren want na drie maanden was de relatie al gedaan. Om dan nog een keer aan te gaan. En weer uit. En weer aan, en weer uit en dit gedurende zo'n drie jaar. Het klinkt banaler dan het was want buiten mijn beste momenten heeft die relatie mij ook mijn slechtste momenten gegeven. Het was zoals in films: hartverscheurend, dramatisch en met veel tranen. Ik denk dat ik toen zo naïef was dat ik echt alles heb gegeven en alles had gegeven tot ik eraan kapot was gegaan als zij er geen definitief einde aan gemaakt had.

Mijn eerste liefde was onvoorwaardelijk. Een soort liefde die ge maar één keer durft ervaren omdat ge denkt dat ge het geen tweede keer aan kunt. The first cut was wel degelijk the deepest, ja.

Maar laat mij nu maar gewoon houden wat ik nu heb. 't Is anders, ja. En met zo veel meer geborgenheid.

The Miss.