maandag 16 juni 2014

Maandbrief 3

Lief kleintje, vandaag ben je al drie maanden jong. Het is een cliché maar de tijd vliegt. Zonder ouderschapsverlof zou ik nu al een weekje terug aan het werk moeten zijn. Ik kan het mij niet voorstellen. Je bent nog zo klein en nog zo afhankelijk van je mama's. En van mijn borsten, vooral.
En net wanneer we eindelijk een beetje een ritme hebben gevonden zouden we dat helemaal moeten omgooien?
Gelukkig hebben we nog iets meer dan 2 maanden om van elkaar te genieten en om jou van een flesje (hopelijk mamamelk) te leren drinken.


De platte babyperiode is helemaal voorbij nu. Jij bent druk bezig met de wereld te ontdekken. Je slaat naar je speeltjes, grijpt onze haren vast en een paar dagen geleden rolde je zelfs voor het eerst van je buik naar je rug. Aan je gezichtje te zien was je zelf verbaasd over die nieuw verworven handigheid. Sinds die keer probeer je het telkens weer en raak je gefrustreerd als het niet lukt. Zo grappig om te zien.


Slapen lukt je nog steeds niet goed. De teller van het aantal keren dat je alleen in slaap bent gevallen sinds je geboorte staat op 0. We moeten je in slaap 'wippen' of in de draagdoek (de allerbeste baby-aankoop, ik kan niet meer zonder!) doen en rondstappen. Zelfs na je nachtvoeding moeten we je helpen en dan nog een halfuurtje met jou in onze armen blijven zitten vooraleer we je kunnen wegleggen. Dat gaan ze in de kribbe niet kunnen doen, dus ik hoop dat je snel leert hoe je jezelf in slaap krijgt.


Je bent ook een echt lachebekje nu. Zodra je merkt dat je onze aandacht hebt (en laten we eerlijk zijn, dat is bijna altijd), krijgen we een brede glimlach. En als je merkt dat we niét naar jou kijken, begin je te brabbelen tot dat wel zo is. Die eerste 2 maanden van isolement zijn al lang vergeten. We zijn blij dat we jouw ritme hebben gevolgd in plaats van al die goedbedoelde adviezen (à la "ge gaat er toch geen porseleinen ventje van maken").


Zo gingen we twee weken geleden naar Planckendael. Het was onze eerste echte uitstap en je mammie en ik waren een beetje zenuwachtig. Dat gehuil van de eerste weken was toch wel traumatisch en het "de hel kan elk moment losbreken"-gevoel was nog sterk aanwezig.
Toen we er tien minuutjes waren, besloot jij dat je pamper gevuld moest worden. En hoé. Je hing vol tot in je nek... Toen je daar in je blote lijfje in mammie's armen hing te bengelen terwijl ik je proper maakte, schreeuwde je de longen uit je lijf. En terecht hoor, maar je begrijpt wel hoe wij toen angstig naar elkaar keken met een blik die duidelijk maakte dat we al terug naar huis zouden moeten. Helemaal proper willen we je een nieuwe pamper aandoen en toen besloot je ook nog eens je mammie en jezelf onder te plassen. Opnieuw werden de doekjes boven gehaald en jij zette je volume nog een beetje hoger. Omstaanders hingen waarschijnlijk al met de kinderbescherming aan de telefoon.
Gelukkig bleek onze geliefde draagdoek het redmiddel en je kalmeerde vrijwel meteen. Je sliep, je at, je keek een beetje rond, maar huilen deed je niet meer die dag. Het was zalig!
Vanaf toen ben ik echt beginnen genieten van ons nieuwe gezinnetje.

Ik kijk uit naar je volgende maand! En ik ben benieuwd hoe ons eerste weekendje weg zal zijn. En of onze koffer wel groot genoeg is voor al jouw spullen.

Dikke kus,
Je mama.

5 opmerkingen:

Die van A (Christel - Luc en Gaëtan) zei

Wat een zalig snoetje. Maar jullie doen dat perfect, me dunkt. Geniet maar volop van jullie kleine man.

Anoniem zei

Unk, rollen?! Wow, wat een rappe kerel is me dat! Je hebt een haantje-de-voorste precies! :)

En dat alleen in slaap raken, dat komt wel. Als hij het nog niet kan als hij naar de crèche moet, dan is het pech, hé. Hier was dag 1 hopeloos, dag 2 eigenlijk ook en dag 3 was 'lichtjes beter'. Maar dag 4, 5 en 6 waren plots gewoon goed. Hier thuis bakt hij er nog altijd niks van, van dat alleen gaan slapen, maar volgens de verzorgsters doet hij dat daar wél. Geen stress dus ... . Komt goed! (Alleen jammer voor jullie dat hij het 's nachts ook niet alleen kan! Zo slopend ... )

Sharon De Roeck zei

Zalig... En ik kreeg spontaan een déjà vu bij het Planckendael verhaal :)
Wij nog 6 weken aftellen!

Lieve zei

Wow, dat is een superschoon jongetje! En verder allemaal heel herkenbaar. Ik ben net een paar weken bezig met de dochter van 15 maanden in haar bed te leggen 's avonds ipv op mijn schoot in slaap vallen (dat ging niet meer zo vlot), en wonder boven wonder: geen drama's :) Ik moet er wel een half uurtje naast liggen om haar gezangen en gymnastiekoefeningen te bewonderen tot ze in slaap valt, maar dat passeert vast ook wel weer ;) Jullie doen dat geweldig, nog veel succes!

Anoniem zei

Wat een mooi kereltje! Fijn dat jullie eindelijk een beetje kunnen genieten. Nu nog duimen dat dat inslapen ook snel lukt! Succes!