maandag 20 mei 2013

Ons leven - week 20


1. The Mrs. had serieus wat making up te doen. Tijdens ons infogesprek over IVF hoorden we dat ik na een punctie niet mag autorijden. Meer dan twee jaar geleden schreef ik dit. We zijn bijna 3 jaar later en ze heeft nog stééds geen rijbewijs. En al bijna 3 jaar zaag ik en push ik haar om te oefenen. U begrijpt dus dat ik een beetje boos was. En ben, want er is nog geen oplossing en een taxi van en naar Gent zou ons wel heel veel kosten. To be continued...

2. Woensdag volgden we onze laatste les van de cursus Handige Henriëtta. Spijtig genoeg is ons huis nu al zo goed als klaar. Anders konden we dat zéker zelf doen nu. Kuch.

3. Tijdens het opruimen vond ik een collage die ik ooit -lang geleden- maakte. Toen wou ik een huis, een auto, een baby en perfecte billen. 2 down, 2 to go.

4. Dinsdag gingen we naar Life of Pi kijken in het cultuurcentrum. Vreselijke stoelen, nog vreselijkere man naast mij die het zo nodig vond om met zijn benen wagenwijd open te zitten tot de helft van mijn stoel maar wel een mooie film. Na 3 kniestoten gaf vreselijke man het gelukkig op!

5. Geen uitleg nodig

6. De schoonoudjes gaan verhuizen naar een nieuwbouw en dus moet heel hun huis opgeruimd worden. Lees: zakken vol oude rommel van het lief werden aan ons meegegeven. De Jommekesstrips heb ik alvast gerecycleerd. Het is waarschijnlijk 20 jaar geleden dat ik ze las, maar ik ken ze nog steeds bijna uit het hoofd.

7. Een schatje hé. Er wordt hier zwaar nagedacht over de aanschaf van een hond. Dit ras heeft voorlopig onze voorkeur.

8. Kolonisten. Fun!

9. Een laat en lekker verjaardagscadeau.

The Miss.

3 opmerkingen:

Eilish zei

Wat punt 1 betreft : er bestaat zoiets als patientenvervoer bij de mutualiteit tegen 0,34 euro/km (CM), andere mutualiteiten bieden dat misschien ook aan. Misschien eens informeren, want het is inderdaad niet aangewezen om zelf te rijden als je onder narcose bent geweest.

Anoniem zei

En met de trein? De verbinding Gent-Antwerpen is nu niet gruwelijk slecht te noemen en een tram van het ziekenhuis in Gent naar het station is er ook, hé. En euh ... werken zit er toch niet in op zo'n dag, dus dan maakt het ook niet meteen uit dat het allemaal wat langer duurt. (Hoewel je wel rustig aan moet doen, en ik ben er nog niet uit wat dat concreet inhoudt; ik zal het morgen weten :O)

Anoniem zei

Uhm, vergeet de trein. Zorg dat iemand je komt halen ofzo en dat je zo weinig mogelijk moet stappen of staan. Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken en ik bleek ook wel nogal veel eitjes te hebben die dan ook nog eens heel hoog zaten, wat het volgens de gyné allemaal zwaar en lastig maakte. Maar ik zag het zelfs niet zitten om uit de auto te kruipen en nog even naar de winkel te gaan; ik ben dus gewoon blijven zitten terwijl de echtgenoot de hoogstnodige dingen ging kopen. En zelfs na dat zitten in de auto was ik heel blij dat ik in mijn zetel kon vallen (tot ik me daar dan uit moest rechttrekken, maar dat is weer een ander verhaal). De dag nadien is het allemaal al honderd keer beter, maar op de dag zelf probeer je toch echt best voor een oplossing te zoeken die je én zo snel mogelijk naar huis brengt én zonder te veel lichamelijke inspanning. Misschien valt het bij jou veel beter mee, maar stel je maar voor van niet en dan heb je nog een tocht van een paar uur voor ...