Die maand zonder zagen en klagen valt mij zwaar. Maar ik doe verder mijn best. Daarom ga ik het niet hebben over de woordenwisseling met mijn leidinggevende vanochtend, ook niet over de follikelmeting van vandaag (dag 14) waarop nog niks te zien was en nog minder over hoe ik 4 uur van huis was om welgeteld 20 minuten in Gent te zijn. En ook over het besef van de dag: dat ik in de hele medische mallemolen mij al heb mogen uitkleden voor 13 (dertien!) mensen (dat is meer dan dat ik lieven had) ga ik zwijgen.
Wel wat foto's van de dag:
- mijn snelheid... in de file
Comfort food bij thuiskomst:
Comfort note bij thuiskomst.
Het liefste lief is nog steeds van mij!
The Miss.
2 opmerkingen:
Af en toe zagen en klagen, dat geeft de moed om er opnieuw tegenaan te gaan! Dus doe maar!
't Is erg hé, die mallemolen? Mijn vriendin heeft zich ook voor ontelbare dokters, vroedvrouwen,... uitgekleed de afgelopen 1,5 jaar.
Niet opgeven hé! Na een jaar dat voorbij gegaan is, zonder het te beseffen, hebben we 2012 afgesloten met positief nieuws. We zijn zwanger. Met onze eerste IVF en hoewel ze nu al 3 maanden doodmoe en kotsmisselijk is, is het gevoel dat je krijgt bij het zien van die echo onbeschrijfelijk en het allemaal waard geweest.
Wij duimen hier dubbel en dik mee voor jullie!
Was mijn Lief ook maar zo attent... ;)
Een reactie posten