maandag 31 januari 2011

I want it and I want it now!

Kent ge zo het type persoon dat al maanden zaagt dat ze iets moet doen, maar dat er nooit aan begint want er komt altijd wel 'iets' tussen.

Wel, zo iemand ben ik dus. Een paar maanden geleden zakte ik door het bed. Op zich kan ik daar al niet goed tegen want iets gaat kapot en dat iets kost geld. Maar waar ik nog minder tegen kan is dat ik dat had kunnen verhinderen, want: dat bed was in elkaar gezet door mijn schoontante en -nonkel (bestaan die woorden?). En, zo ontdekte ik toen ik daar op de grond zat, ze hadden toch wel een paar schroefjes 'vergeten'. En zo zat ik dus met miserie omdat ik dat niet zelf had gedaan.

Mokkend en boos sleepte ik toen de matras op de grond. En nu slapen wij dus al maanden op de grond. En al een honderdtal nachten en dagen erger ik mij aan dat stuk bed dat daar staat te pronken met al zijn kapotheid.

Vandaag werd dat gehuppel van het ene vrije plaatske vloer naar het andere mij dus te veel. En De Madam (?) trekt zich dat niet aan. Als ik er niks aan doe, ligt dat daar zo nog jaren. De valpartij over het bed van deze nacht kan ook wel iets met de 'dit moet NU weg' te maken hebben...

Dus eindelijk haalde ik de schroevendraaier boven en vijsde ik het bed uit elkaar. So far so good. Maar toen bleek het hoofdstuk zó zwaar dat ik het alleen niet de trap af kreeg. Echt, totaal, absoluut niet, ik heb het op elke mogelijke manier geprobeerd.

En nu ben ik boos: ahja, want ik wilde het éindelijk oplossen, en het staat er nog steeds. Met nog meer kapotheid. De zoektocht naar sterk werkvolk dat een loodzwaar bed vier verdiepingen naar beneden wilt helpen dragen start NU..

The Miss.

1 opmerking:

elke zei

Ik vind dat ik altijd ontzettend veel meer kracht heb als ik boos word, maar als het niet gaat, dan gaat het niet natuurlijk. Pure frustratie!