Hoe 2010 eindigde en 2011 begon.

Met veel drama. Hopelijk is dat geen voorbode voor de rest van het jaar want dan mag het nu al 2012 worden. Alhoewel, is dat niet het jaar waarin de wereld zou eindigen? Misschien toch maar het beste maken van 2011 dan.

2010 eindigde met mezelve in tranen in de auto na een telefoontje met mijn vader. De auto moesten we laten staan dus een vriendin kwam ons oppikken om oudjaar te komen vieren. Onderweg zorgde diezelfde vriendin er bijna voor dat we 2011 niet haalden. Tegen 120 per uur botsten we nét niet tegen een andere auto. En toen kreeg ik bijna een hartstilstand van het schrikken.

Maar we kwamen goed aan, aten veel te veel en waren aan het zagen en klagen over de huishuur die gestegen is toen we beseften dat 2011 een minuut geleden al was begonnen. Daar ging mijn romantisch idee van "Ik kus mijn lief het nieuwe jaar in.". Volgend jaar een nieuwe poging.

En toen was het nieuwjaar met nog meer drama want mijn schuldgevoel was te groot om niet naar mijn familie te gaan op die dag. Dat zorgde dus voor ruzie met la mama en la papa. Maar blijkbaar ben ik niet de enige die goed 'alsof' kan doen want met een grote glimlach gingen we samen naar mijn grootouders. Daar kreeg ik wat centen toegestopt ("maar dan wel wat vaker langskomen hé") en kreeg ik te horen dat ik toch wel was verdikt. Drie jaar geleden was ik te dun, nu blijkbaar te dik. En mijn haren, zou ik die niet eens laten knippen? En die rok "ja dat zal wel mode zijn nu zeker?".

Maar ondertussen kabbelt 2011 weer rustig verder en kijken we uit naar een mooie, warme zomer met veel zon, bbq's en vrienden. En hopelijk een huisje!

The Miss.