zondag 16 januari 2011

11. Mijn broer

Die kan tijdelijk omschreven worden met één woord: puber.

Ooit was hij een schattige baby die, na lang gezaag van mijn ouders hun enige en allerliefste dochter, ter wereld kwam toen ik bijna 9 jaar was. Hij was een beetje mijn redder toen. Ik was al meer dan 8 jaar enig kind en ik vond dat maar niks. Mijn moeder was nogal overbeschermend en alles wat ik deed werd op de voet gevolgd. Ook door mijn vader. En ze bedoelden dat goed, maar dat was heel verstikkend. Tot op de dag van vandaag kan ik er dan ook echt niet tegen als mensen op mijn vingers kijken. Toen mijn broer geboren werd, veranderde dat allemaal en werd de aandacht meer op hem gevestigd.

Nu is hij een bijna 16-jarige puber die een halve kop groter is dan ik. Hij heeft een grote mond, en een klein hartje. Door het leeftijdsverschil ken ik hem niet zo goed als ik zou willen. Vaak denk ik eraan om hem eens een dagje mee te nemen naar een sportwedstrijd en weetikveelwatnogallemaal om hem beter te leren kennen, maar ik durf het niet goed.

Maar ik hou van mijn broer en ik ben benieuwd naar de man die hij later zal worden.

The Miss.

2 opmerkingen:

Sandra zei

Mooi toch. Zo een klein broertje :)
Dat komt in orde. Jullie gaan elkaar nog wel vinden.

elke zei

ik heb geen broer en ik kan niet zeggen dat ik er dus één miste. Maar dit is wel leuk neergeschreven.