Groot was dus mijn verbazing toen de man op een kaartje aan de ruiker bloemen keek en zei "wie is hier 'The Mrs.'?"
Euh... ik...
Nu moet ge weten... The Miss en ik hadden duidelijk - echt héél duidelijk! - afgesproken dat we dit jaar niets voor Valentijn zouden kopen voor elkaar. Ik zou koken voor haar omdat zij laat moest werken, en we zouden samen gezellig eten.
Ik was dus nog steeds in de veronderstelling dat het niet klopte of dat het één of andere grap was. Mijn collega keek al vol bewondering terwijl ik het kaartje bovenhaalde: "Dikke kussen van uw liefste lief."
Ja... Ik héb dus maar één lief hè..! Amai, ik was zó ontroerd. (Hierbij dus nogmaals: merci, lieve schat, ik zie u graag!)
En nu moet ge nog iets weten: het Lief laat de laatste tijd niet meer toe dat ik cadeautjes voor haar koop... Maar ik had al zó vaak voor het raam van onderstaande winkel gestaan, dat ik - met de goedkeuring van de collega over mijn keuze - éindelijk het halskettinkje kocht waar ik al zo vaak naar had staan kijken.
Gelukkig was ze er blij mee. :-)
We maakten de dag perfect met lekker eten (enfin: hapjes en soep, het hoofdgerecht houden we door gebrek aan honger voor morgen.)
't Was de perfecte Valentijn - enfin, citytrip in Parijs of London zou ook nog kunnen tellen -, ik hoop dat er zo nog héél veel mogen volgen!
- The Mrs.
2 opmerkingen:
Mogen we ketting nu éindelijk eens zien? :D
Wat fijn!!!
Een reactie posten