zondag 29 juli 2012

I didn't know I was pregnant.

Ik zit altijd met verbazing te kijken naar I didn't know I was pregnant. Hoe kunnen die vrouwen nu echt negen maanden niks in de mot hebben? Dat kan toch bijna niet anders dan pure ontkenning zijn?

En eigenlijk ben ik stiekem ook een heel klein beetje jaloers. Want zij hebben gewoon negen zorgeloze maanden en zetten dan plots een kind op de wereld. Geen zorgen over pijntjes, bloedingen, niet gewassen groentjes en zieke kindjes.

Een hele andere situatie dan die waarin wij nu zitten. Want ik deed een positieve zwangerschapstest. Maar het streepje was wel erg licht. En het was twee dagen later nog even licht. Morgen mag ik bloed laten nemen en weer een hele dag zenuwachtig afwachten (tenzij mijn lichaam mij al eerder iets anders laat weten).

Dit hele weekend stond dus -weer- in het teken van "wat voel ik?". Elk pijntje of ongemak wordt geanalyseerd. Ook al is dat totaal zinloos. Buikpijn: baarmoeder of aankondiging van? Oei, mijn borsten deden gisteren meer pijn en mijn misselijkheid is precies ook weg. En ook de streepjes werden tientallen keren bekeken, alsof ze opeens donkerder geworden zouden zijn.

Op naar weer een slapeloze nacht met steekjes en krampjes en gedachten die niet af te leiden zijn. En verdorie, het is weer zwaar. Ik wou dat ik ook plots kon wakker worden met weeën!

The Miss.

2 opmerkingen:

Evy zei

volhouden dames, en bloedresultaten afwachten. Tot dan is er altijd hoop.
Ik denk aan jullie en duim vollenbak!!!!!!

Unknown zei

Ik snap die verhalen daar ook nooit: hallo ronddansende buik, hikkende buik? Bij mij gebeurd dat nooit in niet zwangere toestand zulle...

Zo spijtig dat het weer niet gelukt is. Hou vol, heb moed en keep the faith!

Ik duim gigantisch hard voor jullie!