Onderweg naar het ziekenhuis peperde ik mezelf in dat er niks te zien zou zijn. Kwestie van niet te diep te vallen. Toen ik dat ook tegen de dokter (een andere dan woensdag) zei, viel die een beetje uit de lucht. Ja, mijn waarden waren slecht, maar dat is al altijd zo geweest. Mijn echo's spreken dus vaak mijn bloedwaarden tegen. En zo zagen we vandaag zowaar een goed gegroeide follikel! De dokter woensdag heeft het dus echt wel verkeerd aangepakt. (Is het nodig te vermelden dat dat dezelfde dokter was die ooit eens zo rot tegen mij deed?)
Om 13u kregen we het telefoontje om te zeggen dat de inseminatie morgen zou doorgaan. Ook anders dan bij de andere dokter waarbij we in de late namiddag nog niks hadden gehoord en dan maar zelf zijn beginnen rondbellen.
Door de slechte bloedwaarden is de slaagkans kleiner, maar een kans is een kans dus wij zijn héél blij. Hopelijk is de meest bewogen ronde de juiste!
The Miss.
8 opmerkingen:
Wat een rollercoaster toch altijd hé. Ik duim, kei hard!
en nu de 'leuke' wachtweken :-) alle duimen en duimpjes doen hier mee!
Alé, de duimen draaien weer vollen bak!
Maar seg, is dat werkgewijs allemaal te regelen zo? Ge moet daar precies te pas en te onpas kunnen verschijnen, of denk ik dat verkeerd?
duimerdeduimduim!
Ook hier wordt geduimd!
Amai laten we hopennnnnn veel succes madammekes;) xxx
doe da goed he!!!!
Veel succes!! Weten jullie al meer?
Een reactie posten