zaterdag 16 juni 2012

When all hope was gone...

... kregen we goed nieuws.

Onderweg naar het ziekenhuis peperde ik mezelf in dat er niks te zien zou zijn. Kwestie van niet te diep te vallen. Toen ik dat ook tegen de dokter (een andere dan woensdag) zei, viel die een beetje uit de lucht. Ja, mijn waarden waren slecht, maar dat is al altijd zo geweest. Mijn echo's spreken dus vaak mijn bloedwaarden tegen. En zo zagen we vandaag zowaar een goed gegroeide follikel! De dokter woensdag heeft het dus echt wel verkeerd aangepakt. (Is het nodig te vermelden dat dat dezelfde dokter was die ooit eens zo rot tegen mij deed?)

Om 13u kregen we het telefoontje om te zeggen dat de inseminatie morgen zou doorgaan. Ook anders dan bij de andere dokter waarbij we in de late namiddag nog niks hadden gehoord en dan maar zelf zijn beginnen rondbellen. 

Door de slechte bloedwaarden is de slaagkans kleiner, maar een kans is een kans dus wij zijn héél blij. Hopelijk is de meest bewogen ronde de juiste!

The Miss.

8 opmerkingen:

Unknown zei

Wat een rollercoaster toch altijd hé. Ik duim, kei hard!

zei

en nu de 'leuke' wachtweken :-) alle duimen en duimpjes doen hier mee!

Anoniem zei

Alé, de duimen draaien weer vollen bak!

Maar seg, is dat werkgewijs allemaal te regelen zo? Ge moet daar precies te pas en te onpas kunnen verschijnen, of denk ik dat verkeerd?

missfolies zei

duimerdeduimduim!

Sofinesse zei

Ook hier wordt geduimd!

tess zei

Amai laten we hopennnnnn veel succes madammekes;) xxx

Evy zei

doe da goed he!!!!

Sardien zei

Veel succes!! Weten jullie al meer?