woensdag 3 augustus 2011

Gouden huwelijk.

Zoals chocolade en ikzelf. Zo zijn mijn grootouders ook. Ze zien elkaar doodgraag maar af en toe hebben ze elkaar liever niet in de buurt. Afgelopen weekend vierden we hun vijftigste huwelijksverjaardag. Twee zonen, een overleden dochter en drie kleinkinderen later zien ze elkaar nog steeds graag.


Ik zie ze niet zo vaak meer, mijn grootouders. Dit weekend besefte ik dat ik hen wat vaker zou moeten bezoeken (en dat ik oude koeien gewoon in de sloot moet laten liggen). Heel bewust heb ik van beide een foto genomen. Want de kans is nogal klein dat ze er nog eens vijftig jaar huwelijk bovenop kunnen doen. Nochtans zijn ze beide nog heel gezond én heel 'mee' met alles. Ik hoop dat ik die deeltjes alvast heb geërfd. En dat ik op hen lijk is afgelopen weekend wel bewezen. Mijn opa die een veel te lange speech houdt waar hij emotioneel van wordt en mijn oma die niet in de aandacht wilt staan en teken doet dat het wel welletjes is geweest. Op dat moment zag ik in mezelf een combinatie van hen beide.

The Miss.

2 opmerkingen:

smiley zei

Wat leuk om jezelf zo te herkennen in je grootouders! En proficiat voor de grootouders natuurlijk!

Sofinesse zei

Moet je van genieten! Ik ben mijn fantastische oma onlangs verloren, het huwelijk was al een paar jaar kapot. Zoiets is uniek. En oma's en opa's zijn de max!