Mama worden. Dat staat met stip op één. Het moment waarop ik mama word, gaat denk ik hét moment van mijn leven zijn. Ik ga waarschijnlijk zo'n overbezorgde mama zijn die geen moment rust kent, maar toch, ik kijk er naar uit.
- dat pijnlijk was:
Kent ge die aflevering van The Simpsons waarin Lisa uitschreeuwt dat ze Ralph alleen maar een Valentijnskaartje gaf uit medelijden? Die waarin Bart de tv terugspoelt en aan zijn zus het moment toont waarop Ralph zijn hart brak? Awel, dat kan dus echt. Ik herinner mij de steek die letterlijk door mijn hart ging toen een relatie werd verbroken. Dat was ook iets dat ik nooit zal vergeten, denk ik.
- waar ik van geniet:
De eerste warme zonnestraaltjes in de lente. Dat moment dat meestal komt wanneer ik aan het fietsen ben, vers gemaaid gras ruik, de vogeltjes hoor fluiten en de voorzichtige warme zonnestralen op mijn gezicht voel. Het moment dat ik besef dat het lente wordt. Was het al maar zover!
- van simpel besef:
Deze week had ik twee keer een aaaaaaaaahjaaaaaaa-moment bij 2 nummers op de radio. Zo speelde er Lemon tree van Fool's garden waar "Yesterday you told me 'bout the blue blue sky and all that I can see is just a yellow lemon-tree" in voorkomt. En opeens besefte ik dat die lemon-tree dus symbool staat voor het zure/negatieve. Duh!
Twee dagen later hoorde ik het mooie 9 crimes van Damien Rice waar hij zo schoon "Is that alright? Give my gun away when it's loaded. Is that alright? If you don't shoot it, how am I supposed to hold it" in zingt. En toen pas besefte ik waarover dat nummer ging. Of dat denk ik toch.
1 opmerking:
Wat een eerlijk blogje.
Een reactie posten