zaterdag 27 november 2010

Wat doen ze mij toch aan.

Ge moet weten: ik sta bekend als eeuwige twijfelaar. Keuzes maken is iets dat ik gewoon niet kan. Meestal stel ik die gewoon uit en dan lost dat zich vanzelf wel op denk ik dan. Ik word door vrienden uitgelachen omdat ik zelfs op restaurant niet kan kiezen wat ik wil eten.

En nu moet ik dus kiezen of ik (we) een bod ga(an) doen op een huis. Of niet. Of wel. Of niet. Of wel want 't is alles wat we willen. Of toch maar niet want het is vrij duur. Of wel want... Of nee, toch maar niet want...

Zucht.

Zal ik twee papierkes maken en gewoon eentje trekken? Of is dat not done voor zo'n grote beslissing?

The Miss.

2 opmerkingen:

elke zei

oh, ik heb zo'n kind en dat is hemeltergend (echt, sorry dat ik het zeg, maar zo is het echt). Ik verplicht haar om te kiezen in de hoop dat ze het leert, maar nu verlies ik de hoop toch een beetje ;-)

Hoe dan ook: jullie beslissen toch samen, hoop ik? Gedeelde smart is dus halve smart. Go go go, zou ik zeggen.

The Mrs. zei

Volgens alle commerciële papa's die ik tegenwoordig tegenkom, is dat de beste manier: je kind altijd keuzes geven. :)
(Maar dan wel op de "kies je voor dit of dat"-manier.)
En inderdaad, The Miss staat er niet alleen voor, maar haar wederhelft begint intussen ook een béétje te twijfelen.
Het is gewoon geen gemakkelijke beslissing om te maken, hè. :)
Gaan we misschien tóch voor een goedkoper appartement?

Maar soit, vanavond gaan we voor de laatste keer - mét architect - langs... We zien wel! ;)